Nasze forum rodzinne

madzialenka0208

Wiele kobiet z niepokojem ogląda swoje ciało w poszukiwaniu różnych defektów. Największym takim defektem są zmiany o nie wzbudzającej trwogi nazwie – „skórka pomarańczowa„.
Celem tego artykułu jest uświadomienie naszym czytelniczkom, że problem nierównej powierzchni skóry ud, pośladków, ramion jest zjawiskiem bardzo złożonym i wymagającym wielokierunkowego działania profilaktycznego i leczniczego. Na początku warto ujednolić sposób opisywania zmian nazywanych potocznie „skórką pomarańczową„.
Prawidłową polską nazwą jest lipodystrofia, czyli nieprawidłowe rozmieszczenie tkanki tłuszczowej połączone z występowaniem obrzękowo – włóknistych zmian tkanki podskórnej. Inną potoczną nazwą, którą można się posługiwać jest określenie-celluit.
I przy tej nazwie pozostaniemy. Przez wiele lat cellulit był postrzegany, jako defekt kosmetyczno – estetyczny. Badania ostatnich lat wykazały, że na obraz tak niewinnie wyglądającej „skórki pomarańczowej „ składa się szereg poważnych zaburzeń. Zaburzenia te dotyczą równowagi hormonalnej, funkcjonowania krążenia żylno- limfatycznego oraz nieprawidłowości obejmujących tkankę tłuszczową i łączną. W związku z tak licznymi patologiami świat medyczny z pełnym profesjonalizmem rozpoczął badania mające na celu szczegółowe wyjaśnienie przyczyn powstawania cellulitu, a tym samym zastosowania odpowiednich efektywnych terapii.
Cllulit dotyczy przede wszystkim kobiet. Pierwsze zmiany mogą pojawić się już w okresie dojrzewania i dotyczą wtedy ok. 12 % dziewcząt. W okresie ciąży ilość kobiet z widocznym cellulitem zwiększa się dodatkowo o 20 %. W okresie przed menopauzą ilość kobiet dotkniętych cellulitem zwiększa się o kolejne 25%.Podsumowując: cellulit dotyczy ok. 60 – 70 % kobiet /niektórzy badacze oceniają te ilość na 85 – 90 %/.
OBJAWY: nierówna, pofałdowana skóra w obrębie bioder, ud, kolan, pośladków lub sutków z widocznymi guzkami i zgrubieniami. Zgrubienia są niekiedy na tyle duże, że w miejscu występowania powodują ból.
PRZYCZYNY: bez wątpienia największe znaczenie w procesie tworzenia się zmian o charakterze lipodystrofii mają hormony – ESTROGENY. Ich nadmiar jest odpowiedzialny za uruchomienie całej patologii.
Dlaczego estrogeny? Ponieważ powodują rozszerzenie naczyń krwionośnych przez zmniejszenie napięcia żył. Efektem tego jest zwiększona przepuszczalność naczyń i powstanie miejscowego obrzęku. Obrzęk powoduje ucisk na otaczające komórki, szczególnie tłuszczowe, które są w tym momencie gorzej odżywione i zaczynają nieprawidłowo funkcjonować. Efektem tych zaburzeń w obrębie komórek tłuszczowych jest ich powiększenie i gromadzenie substancji tłuszczowych. Kolejną zmianą są miejscowe stany zapalne, które kończą się licznymi zwłóknieniami tkanki łącznej. Wiedząc, że główną przyczyną są zaburzenia hormonalne związane z estrogenami, przestaje dziwić nas fakt, że cellulit występuje przede wszystkim u kobiet. Estrogeny są to, bowiem hormony charakterystyczne dla płci żeńskiej. Odpowiedzialne są m.in. za rozwój kobiecych cech płciowych z typowym rozmieszczeniem tkanki. Inną charakterystyczną cechą związaną z hormonami jest niezależna od ilości przyjętego pokarmu produkcja tkanki tłuszczowej. Produkcja ta podlega lokalnym – miejscowym mechanizmom hormonalnym.
JAK ROZWIJA SIĘ CELLULIT?
I faza: po ujęciu skóry w fałd pojawia się niewielkiego stopnia pobruzdowanie jest to wynikiem zastoju krwi żylnej oraz następowym wzrostem przepuszczalności naczyń żylnych,
II faza: pojawiają się zagłębienia / obraz „ skórki pomarańczowej”. W tej fazie mamy do czynienia z obrzękiem.
III faza: zagłębienia widoczne są przy napinaniu mięśni, mówimy wtedy o tzw.: samoistnym objawie” skórki pomarańczowej”.
IV faza: to już brzmi bardzo groźnie – „ skóra leopardzia „. Obserwujemy liczne, drobne grudki, guzki. Mamy już do czynienie z nasiloną patologią dotyczącą wszystkich składowych cellulitu tzn.: naczyń żylnych, komórek tłuszczowych, tkanki łącznej.
V faza: liczne duże guzy. Całkowita patologia, zmniejszająca komfort życia ze względu na dolegliwości bólowe w miejscach zmienionych chorobowo.
INNE PRZYCZYNY: predyspozycje genetyczne, złe nawyki żywieniowe, zbyt ciasny ubiór, siedzący tryb życia, otyłość, wiek, osłabienie tkanki łącznej, antykoncepcja hormonalna, hormonalna terapia zastępcza.
JAK ZAPOBIEGAĆ: utrzymywanie odpowiedniej masy ciała, ochrona tkanki tłuszczowej przed mikrourazami, które powstają m. in. przy noszeniu bardzo obcisłych spodni, racjonalny wysiłek fizyczny / np. taniec, pływanie, spacery, jazda na rowerze/, który umożliwi utrzymanie prawidłowego mikrokrążenia żylno – limfatycznego. Należy unikać długotrwałego stania, siedzenia, noszenia obuwia na obcasie powyżej 5 cm, gorących kąpieli i opalania się.
JAK BADAMY: najnowsze metody stosowane w diagnostyce zaawansowania procesu chorobowego to badanie ultrasonograficzne / USG / oraz badanie ukrwienia i tym samym ucieplenia tkanek / badanie termowizyjne /.
JAK LECZYMY: wiedząc, że początkowe zmiany dotyczą układu naczyniowego, nasze działania lecznicze powinny rozpocząć się od:
1/ Zmniejszenia przepuszczalności naczyń krwionośnych. Idealnymi lekami są tu flawonoidy. W chwili obecnej stosujemy flawonoidy: rutynę, kwercytynę, kemferol, hiperynę. Najwięcej tych aktywnych związków występuje w kasztanowcu zwyczajnym, nagietku, lukrecji, rumianku, szałwi pomarańczy, cytrynie, krwawniku, algach. Inną grupą związków, które uszczelniają i jednocześnie działają przeciwzapalnie są saponiny. Do najbardziej skutecznych należy escyna /znajduje się w kwiatach kasztanowca /ruskogenina// znajduje się w iglicy włoskiej / oraz diosgenina / jest w kozieradce /. Kolejną grupą związków chemicznych, które w pozytywny sposób oddziałują na mikrokrążenie są pochodne puryn np. kofeina, teobromina znajdujące się w kawie, kakao, herbacie. Związki syntetyczne /leki/ pomocne w leczeniu cellulitu to: np.Detralex, Venoruton, Aescin, Calcium dobesilate.
2/ Drugi etap leczenia to działanie przeciwobrzękowe. Stosujemy tu delikatne środki moczopędne np. wyciąg z brzozy białej / zawiera aktywną substancję betulinę / polski preparat Intractum Betulae. W działaniach przeciwobrzękowych bardzo pomocne są masaże i drenaże limfatyczne. Po znormalizowaniu funkcjonowania układu naczyniowego i zmniejszenia obrzęku rozpoczynamy kolejny etap leczenia, który jest ukierunkowany na uaktywnienie spalania tłuszczów wewnątrz komórek. Jak ten cel osiągnąć? Przede wszystkim musimy rozłożyć zbity tłuszcz / trójglicerydy / do wolnych kwasów tłuszczowych, które będą mogły być wykorzystane przez komórki do procesów wytwarzania energii. Aby to osiągnąć należy zwiększyć aktywność enzymu LIPAZY rozkładającego trójglicerydy. Pomocne nam w tym będą: kofeina, teobromina aminofilina a także dihydroergotamina oraz jod / idealnym źródłem jodu, tak pomocnego w leczeniu miejscowym cellulitu są wyciągi z alg, szczególnie rodzaju LAMINARIA/ listownica brunatna / i FUCUS / morszczyn /. Gdy uda nam się rozłożyć trójglicerydy do wolnych kwasów tłuszczowych musimy pomóc dostać się im do wnętrza komórki. Idealnym pomocnikiem okazuje się być L- KARNITYNA. Innymi metodami stosowanymi w leczeniu cellulitu są:
Mezoterapia, czyli miejscowe wstrzykiwanie w chorobowo zmienione miejsca substancji biologicznie aktywnymi m.in. l- karnityny aminofiliny, kofeiny, lekamów przeciw obrzękowymi.
Cellululopoliza /rozkład tkanki tłuszczowej za pomocą ultradźwięków, prądu galwanicznego, lasera/
Pressoterapia leczenie przez odpowiedni ucisk
Liposuction odsysanie tkanki tłuszczowej. Nowoczesne metody umożliwiają odsysanie komórek tłuszczowych pod kontrolą wzroku.
Zabiegi kosmetyczne typu BODY WRAPPING.
Najnowsza metoda leczenia cellulitu polega na miejscowym stosowaniu preparatów hamujących powstawanie estrogenów. Aktywny biologicznie związek uzyskuje się z soi.

Artur Markowski
Dermatolog - Specjalista chorób skóry
V-ce Przewodniczący sekcji medycyny Estetycznej PTL
Pomorskie Centrum Medycyny Estetycznej
Toruń, ul. Prosta 35
tel.: (056)622-48-65